نعمتی به نام فراموشی
✨﷽✨
#به_قلم_خودم
#طلبه_نوشت
#نعمت_فراموشی
یکی از نعمت هایی که خداوند در اختیار آدمی قرار داده است و ما بعضا آن نعمت را فراموش می کنیم نعمت خود فراموشی است که امام صادق علیه السلام هم در توحید مفضل به همین نعمت اشاره می کند و می فرماید:
بدان که نعمت فراموشی بسیار بزرگتر از نعمت حافظه و یادآوری است. اگر(نعمت) فراموشی نبود، هیچکس مصیبت و سختی خود را فراموش نمی کرد، حسرت از پایان نمی یافت، سینه اش تمام نمی گشت، با یاد داشتن آفات دنیا هیچ گاه از آن بهره نمی جست، امیدی به فراموشی و غفلت سلطان و رهایی از حسد رشکبران نداشت.
آیا نمی بینی که چگونه دو نیروی حافظه و فراموشی که ضد یکدیگرند هر کدام برای مصلحتی خاص در نهاد آدمی نهفته شده است؟
بله اگر واقعا نمی توانستیم بعضی از ناملایمات و سختی ها و شکست ها در زندگی این دنیایی که به نوعی عجین شده است با آن ، فراموش کنیم، معلوم نبود چه سرنوشتی در انتظار مان بود…
اما برخی از کارها ،محبت ها ، هدیه ها و نگاه هایی هستند که در طول زندگی مان هیچ وقت آنها را فراموش نمی کنیم ،اساس فراموش کردن بر روی کارهای بد اطرافیان و … هست و خوبی هایی که دیگران در حقمان کرده اند را فراموش نکردن …البته در این بین انسان باید گناهانی را که سهوا در طول روز انجام می دهد و کارهای به ظاهر که در راه و مسیر درست نبوده است و تجربه کرده باید از آنها هم عبرت بگیرد و فراموش نکند…
و در پایان
چنانکه در روایات اسلامی آمده است و سخن لقمان حکیم به فرزندش؛
دو چیز را هرگز فراموش نکن :
1-خدا 2- مرگ
دوچیز را زود فراموش کن :
1-بدی دیگران در حق خودت 2- خوبی خودت در حق دیگران.