شهید ابراهیم هادی

زندگینامه شهید مصطفی صدرزاده
مصطفی صدرزاده در تاریخ 19 شهریور 1365 در شوشتر استان خوزستان به دنیا آمد. پدرش پاسدار و جانباز جنگ تحمیلی بود و مادرشان سیده هستند. بعد از چند سال به خاطر حساسیت مادر شهید به آب و هوای اهواز راهی شمال کشور می‌شوند و در یک خانۀ کوچک در روستای بندپی شرقی در «گلیا » که به معنی گلوگاه بود، در استان مازندران به زندگی ادامه می‌دهند. مصطفی در یادگیری لهجه‌ها استعداد خوبی داشته است و دو ماه در شمال لهجه مازندرانی را یاد می‌گیرد. بعد از دو سال از مازندران راهی کهنز شهریار می‌شوند.

شهید در محله خود در شهریار با بسیج آشنا می‌شود و در ساخت مسجد محله هم بسیار کمک رسان است و چهارشنبه هر هفته را وقف حضور در مسجد می‌کند. شهید مصطفی صدرزاده قبل از اتمام درس و گرفتن دیپلم طلبه می‌شود. ایشان در سال 1386 و در 13 اردیبهشت با دختر یکی از همسایه‌ها که بعدا متوجه می‌شوند خواهر یکی از دوستان ایشان است عقد می‌کنند و در 19 شهریور همان سال همزمان با روز تولد شهید مراسم ازدواج را برگزار می‌کنند. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های فاطمه و محمدعلی است.

مصطفی صدرزاده از تابستان سال 1392 و تا زمان شهادت چندین بار برای دفاع از حرم حضرت زینب سلام الله علیها به سوریه اعزام می‌شود و هر بار هم با یک عنوان، بار اول به عنوان آشپز یک گروه و تا زمانی که به عنوان یک افغانی وارد تیپ فاطمیون می‌شوند و فرمانده گردان عمار این تیپ می‌شوند. ایشان صرف دو ماه می‌تواند لهجه افغانستانی را یاد می‌گیرد و وارد تیپ فاطمیون می‌شود.

شهید مصطفی صدرزاده در تاریخ 1 آبان 1394 مصادف با ظهر تاسوعا در عملیات محرم در حومه حلب در درگیری با داعش به شهادت می‌رسند.
مصطفی صدرزاده چگونه شهید شد
پدر شهید صدر زاده می‌گوید: مصطفی در روز تاسوعای‌حسینی سال گذشته آن طوری که خودش دلش می‌خواست شهید شد و خودش قبل از شهادت به دوستانش گفته بود که فقط با یک گلوله شهید می‌شوم و حتی ساعت شهادت خودش را به دوستان خود گفته بود.

مصطفی صدرزاده در ظهر تاسوعا حین درگیری با نیروهای تروریست توسط تیر تک‌تیرانداز نیروهای تکفیری در حلب سوریه و در عملیات محرم به شهادت رسید.

شهید مصطفی صدرزاده محل دفن
شهید صدرزاده در گلزار شهدای بهشت رضوان شهر شهریار به خاک سپرده شده است.
منبع: مجله فرا کتاب

هوالشهید
یکی از جوانترین شهدای مدافع حرم

عباس دانشگر

عقیق: در هجدهمین روز از اردیبهشت سال ۱۳۷۲ شمسی در سمنان و در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد.

حضور در مسجد و پایگاه بسیج باعث شد تا رفتار و گفتارش با اخلاق اسلامی آراسته شود و از همان کودکی با احکام و قرآن و تعالیم دینی آشنا شد.

از آنجا که همواره خنده بر لب داشت، رابطه‌ای صمیمی و عاطفی با دوستانش پیدا می‌کرد. آنقدر گرم و صمیمی بود که در اولین برخورد، هر که او را می‌دید، شیفته‌اش می‌شد.

فردی شجاع و نترس بود. از هشت سالگی به بعد به‌طور مرتب در نماز جماعت حضور می‌یافت و هر سال به همراه دوستانش در مراسم اعتکاف شرکت می‌کرد.

به جلسات دعای کمیل و دعای ندبه می‌رفت و پای بیشتر منبرهایی که در مسجد محل و دیگر مساجد شهر برگزار می‌شد، حضور داشت.
«نه» به مهندسی برای خدمت!

در سال ۱۳۹۰ در کنکور سراسری شرکت کرد و با رتبه عالی در دانشگاه سمنان و در رشته مهندسی کامپیوتر (نرم‌افزار) قبول شد؛ اما به خاطر دوراندیشی و البته عشق و علاقه‌ای که به سپاه پاسداران داشت، در آزمون دانشگاه امام حسین (ع) هم شرکت کرد و قبول شد.

یک هفته در فکر بود که کدام یک را برگزیند. اکثر دوستان و آشنایان به او پیشنهاد دادند که در رشته کامپیوتر ادامه تحصیل بدهد؛ اما او به این نتیجه رسید که دانشگاه امام حسین (ع) را که دانشگاهی انسان‌ساز می‌دانست، انتخاب کند.

به دوستانش می‌گفت «من دوست دارم برای خدمت به اسلام و انقلاب وارد سپاه پاسداران شوم».

در پنجمین روز از مهرماه سال ۱۳۹۰ وارد دانشگاه امام حسین (ع) شد و پس از گذشت یک سال، دوره آموزش عمومی افسری را پشت سر گذاشت و به دلیل فعالیت‌های فرهنگی‌اش در دانشگاه مورد توجه سردار اباذری، جانشین دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) قرار گرفت.
کم‌سن؛ اما مقاوم!

در اواخر مهرماه سال ۱۳۹۱ فعالیت خود را در کانون اندیشه مطهر و نیز بخش مستندسازی مرکز شهید آوینی آغاز کرد و مدتی نیز به‌عنوان دبیر مشاوران جوان فرماندهی در دانشگاه فعالیت می‌کرد.

در اواخر بهار سال ۱۳۹۲ در دفتر سردار اباذری مشغول به کار شد. با استفاده از فضای معنوی دانشگاه و با مطالعه بسیار موفق شد تا بنیان‌های اعتقادی و اخلاقی خود را روزبه‌روز مستحکم‌تر کند و محیط کار، نوع مسؤولیت خطیر و رفتن به مأموریت‌های فراوان به همراه سردار اباذری با وجود سن کم، از او مردی دلاور ساخت.

از دست‌نوشته‌های مناجات‌گونه او با خداوند متعال برمی‌آید که در او تحولی درونی رخ داده بود و پیوسته خود را در محضر خدا می‌دید و از اعمال روزانه خود حساب می‌کشید.

تا قبل از شهادتش دو بار در پیاده‌روی اربعین به سمت کربلا شرکت کرد و چندین بار برای تعالی روح خود به قم و مشهد مقدس رفت.

اول نامزدی به‌سوی سوریه؟!

در بیست و هشتم بهمن‌ماه سال ۱۳۹۴ دخترعموی خود را به همسری برگزید و عقد موقتی بین آنها خوانده شد.

چند صباحی از دوران نامزدی آنها نگذشته بود که عزم سفر به سوریه کرد و سرانجام برای مبارزه با دشمنان تکفیری در دوم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۵ به جبهه مقاومت در سوریه پیوست.

شرایط دشوار منطقه سبب شد که او پس از پایان دوره مأموریتش، ماندن را بر بازگشت به ایران ترجیح دهد و هفت روز سختی را در کنار هم‌رزمانش در جبهه مقاومت بگذراند.

آخرین مسؤولیت او در حلب، فرماندهی گروهان بود.
جوان مؤمن انقلابی!

سرانجام عصر روز بیستم خردادماه سال ۱۳۹۵ در حالی که بیست و سومین بهار زندگی‌اش را می‌گذراند، در روستای هویز در حومه جنوبی شهر حلب سوریه با موشک تاو آمریکایی به شهادت رسید.

پیکر مطهرش پس از وداع و تشییع باشکوه در دانشگاه امام حسین (ع) به سمنان آورده شد و پس از تشییع روی دست‌های مردم شهیدپرور شهرستان سمنان در صحن مطهر حرم امامزاده علی ابن اشرف (ع) به خاک سپرده شد.

او کسی نیست جز «عباس دانشگر»؛ جوان‌ترین شهید مدافع حرم؛ همان که لقب «جوان مؤمن انقلابی» را برای همیشه از آن خود کرد.

منبع:فارس

ادامه »