شهید ابراهیم هادی

شهید مدافع حرم؛ علی تمام زاده

دیروز معرکه ای در منزل داشتیم بیا و ببین در خانه نشسته بودم که دیدم یکی یکی اقوام و آشنایان دارن میان خونه اول خیال کردم برای مهمانی هست هر چند تازه از تعطیلات نوروزی فارغ شده بودیم و تبعا صله ارحام را هم بجا آورده بودیم اونم چندبار چندبار اما بازم گفتم بارک الله به قوم و خویش حقا که اینها از من در معنویات و رفتن به مهمانی و صله رحم و على الخصوص چتربازی جلوترن فقط وقتی دیدم همه فامیل بدون استثناء از برادرها و خواهرها بگیر تا داماد ها و پدر و مادر (و… مسابقه صله رحم گذاشتن و جمع همه جمع است فهمیدم که باید کاسه ای زیر نیم کاسه باشد بله درست حدس زده بودم آمده بودن باصطلاح مرا از رفتن به منطقه منصرف کنند جالب اینکه از همه نوع ابزار هم استفاده می کردند همه گزینه هایشان (!) را روی میز چیده بودند هم تشویق می کردند و هم تهدید سیاست چماق و هویج بود دیگر از تحریم شیر مادر و عاق والدین بگیر تا تشویق های آنچنانی در صورت انصراف ارائه دلایل علمی و عقلی و تحلیل های آنچنانی هم کم نبود سر آخر هم بعد از خواهش و التماس کار به قسم دادن و اینها کشید گریه مادر و خواهر هم شده بود چاشنی ماجرا خلاصه سرتان را درد ندهم چنان روزی بر من گذشت که مسلمان نشنود کافر نبیند ناخواسته یاد حرفهای ابوحامد شهید علیرضا توسلی افتادم که بدین مضامین میگفت ما در سه جبهه متفاوت می جنگیم اولین جبهه جامعه خودمان هست بعضی افراد تحت تاثیر شایعات و تبلیغات و شبهات می گویند موضوع یک کشور بیگانه چه ارتباطی با ما دارد؟ چرا باید خطر مرگ را بپذیریم و جراحت را بجان بخریم؟ مگر کشور خودمان مورد تهاجم قرار گرفته که برای کمک به آنجا برویم و هزینه بدهیم؟ و … در حالی که جنگ امروز تکفیریها با ما ادامه و امتداد همان جنگ یزید و معاویه با لشکر امیرالمومنین و امام حسن و امام حسین صلوات الله عليهم است وقتی از این جبهه سربلند بیرون آمدیم تازه بر می خوریم به جبهه دوم که خانواده خودمان است مخالفتها و دلسوزیهای اهل خانه و کاشانه جزو عوامل بازدارنده در جبهه دوم هست محبت پدر و مادر نسبت به فرزند جوانی که میخواهد راهی میدان نبرد شود و یا محبت جوان رزمنده نسبت به همسر و فرزندانش و خلاصه علایقه خانواده در کنار واکنشها و مخالفتهای شدید و بازدارنده ای که از سوی خانواده ها میشود مانع از ورود به این میدان نبرد است اگر کسی توانست از این دو جبهه سربلند بیرون بیاید و موفق به پشت سر گذاشتن، این دو جبهه سخت شد تازه می رسد به جبهه سوم که آسانترین جبهه نبرد است و جبهه سوم که مقابله با کفار و تکفیریهاست برای رزمندگان نسبت به آن دو جبهه در حکم تفریح است.

🔰 سردار قاسم سلیمانی:

از ۱۹سالگی وارد جنگ شدم.
۴۰سال است که در درگیری‌ها هستم اما هیچ صحنه‌ای به زیبایی مدافعان حرم ندیده‌ام.

🌐 @Iran_Iran
🇮🇷 http://telegram.me/Iran_Iran

اینجا

وحید نومی گلزار در پنجمین روز مرداد ماه سال ۱۳۶۱در شهر تبریز به دنیا آمد. و دو برادر و خواهر هم بعد از خودش دارد. در آن روز که وحید متولد شد، کسی نمی دانست این فرشته ای است از یاران امام حسین (ع)، آمده تا درس عاشورا را برای مان تدریس کند , و بفهماند که ” کل یوم عاشور ” است. کسی نمی دانست کودکی که به دنیا آمده، قرار است به کاروان امام حسین (ع) بپیوندد. وحید در عربی به معنی تنها، یکتا، و جدا از دیگران، گویی سرنوشت اسمی را از اول برای وحید انتخاب کرده بود که از روز تولد او خاص ترین بنده خدا باشد، و چه سرنوشتی…

وحید دوران دبستان خود را تا اول راهنمایی در شهر بندر عباس می خواند. از کلاس دوم راهنمایی تا دیپلم را در مدارس تبریز به اتمام می رساند. در ایام نوجوانی اهل مسجد بود و در آن فضاها روحیات خاصی پیدا می کند. وحید از آن بچه هایی بود که بیشتر از سنش می دانست و شناختش از دنیای اطراف بیشتر بود. رشد وحید در خانواده به گونه ای بوده که مطابق فرامین اسلامی بود. تقید به حلال و حرام در خانواده وحید یک اصل اساسی بود. و این عامل در عاقبت به خیری وحید نقش موثری داشته است. بعد از دریافت مدرک دیپلم راهی خدمت مقدس سربازی می شود. بعد از اتمام خدمت سربازی برای ادامه تحصیل در رشته آی . تی که پیش نیاز آن زبان بود وارد دانشگاه مولتی مدیا (MMU) کشور مالزی می شود. حدود یک سال و نیم در کشور مالزی بعد از اتمام دوره زبان انگلیسی به ایران بازمی گردد. در پالایشگاه بندر عباس کارمند رسمی شرکت پخش فراورده های نفتی، بازرس جایگاهای cngو کارت هوشمند سوخت شرکت نفت می شود. پدر و مادرش بارها وحید را در حال نماز و راز و نیاز باخدا می دیدند که بسیار شور و شوق داشته و با طرز عجیبی گریه می کند و با خدا حرف می زند. همیشه حرف هایش به خداشناسی و یا آیات قرآن ختم می شد.

وحید بیست و سوم دی ماه سال 88 در یک مراسم بسیار ساده و خصوصی با دختر عمه‌اش عقد می کند. در کل دوران نامزدی اش اصلاً همسرش را نمی‌بیند، وحید بندر عباس و همسرش تبریز، در طول این دوران فقط از طریق تلفن با همسرش در ارتباط بود. سه ماه بعد از عقد، مراسم عروسی نگرفتند، فقط یک شام دورهمی که کل فامیل بودند و بعد از آن برای شروع یک زندگی مشترک با همسرش به بندر عباس به خاطر مسایل کاری رفت. یک روز ناراحت از سر کار به خانه می آید و مستقیم می رود در آشپزخانه و وسایل را جدا می کند، نصف وسایل را برمی دارد. همسرش می گوید : « وحید این وسایل را چه کار میخواهی بکنی؟ » می گوید: «دوستم تازه ازدواج کرده در منزلشان هیچی ندارند. از لوازم منزل آنهایی که ازنظرم اضافه است را جمع کردم تا به آنها بدهم. (در بندر عباس به دختر جهیزیه نمی دهند، همه وسایل را از اول باید یا عروس و داماد باید خودشان بخرند و یا از کهنه ها و قدیمی های دوست و آشنا استفاده کنند.) دو سه روز بعد پدر زن و مادر زن وحید از تبریز به بندر عباس می روند. زودپز نداشتند تا برایشان غذا درست کنند، مادر خانمش با تعجب می گوید: «جهیزیه ات که زودپز بود آن را بیاور تا غذا درست کنیم.»

همسر وحید می گوید: «وحید نصف وسایل را جمع کرد و به دوستش که تازه ازدواج کرده داد.» در آن مدتی که در بندر عباس بودند این کار وحید سه مرتبه تکرار می شود.حتی موتورش را به یکی از دوستانش می بخشد تا دوستش و همسرش به گردش بروند و زندگی مشترک‌شان نابود نشود.
ادامه دارد…

هوالشهید

خاطره شهید حامد جوانی
یکی از همکلاسی‌های حامد برایم نقل می‌کرد که روزی در کلاس نشسته بودند و معلم تکالیفشان را روی تخته نوشته و گفته بود که از روی آن بنویسند اما به خاطر این‌که همکلاسی حامد، دفتری همراه نداشت به حامد می‌گوید که یک برگه از دفترش را به او بدهد. حامد به جای یک برگه، کل دفتر سیمی که آن زمان گران ترین دفتر به حساب می‌آمد به دوستش داده و در مقابل اعتراض او که می‌گفت من فقط یک برگه می‌خواستم نه کل دفتر را، می‌گوید: «امام علی(ع) فرموده‌اند: هر چیزی که برای خود می‌خواهی برای دوستت هم آن را بخواه، من برگه‌ی پاره شده را برای خودم نمی‌خواهم برای همین برگه پاره شده به تو هم نمی‌دهم».

هوالشهید

شهید حامد جوانی، جوان دلیر خطه آذربایجان و اهل تبریز است که در سال ۱۳۹۴ هدف اصابت حملات گروه تروریستی داعش قرار گرفت و ابوافضل گونه دو دست و دو چشم خود را فدای حضرت زینب (س) کرد.

شهید حامدجوانی، جوانی‌اش را تقدیم سیدالشهدا (ع) کرد. همیشه آرزو داشت تا ۱۴۰۰ سال پیش به دنیا می‌آمد تا بتواند در رکاب امام حسین(ع) و در راه اسلام جانش را فدا کند اما این جوان بعد از ۱۴۰۰ سال در دفاع از اسلام این تکلیف را بر خود واجب دانست و در نهایت ابوالفضل گونه به شهادت رسید.